Cumhuriyet Ses Veriyor
İstanbul Radyosu
“Alo alo! Burası İstanbul telsiz telefonu.”
6 Mayıs 1927’de İstanbul Sirkeci’deki Büyük Postane binasının bodrum katında Türkiye’de radyo yayıncılığının, Eşref Şefik’in yaptığı bu anonsla başladığı kabul edilir.
İstanbul’u işgal eden “İtilaf Devletleri” “geldikleri gibi giderler”ken, Fransız işgal kuvvetleri komutanı General Charpie, ardında bir telsiz telefon bırakır. Bu telsiz telefon ile İstanbul’daki Öğretmen Okulu’nun kimya öğretmeni Rüştü Bey (Uzel) başkanlığında bir öğrenci grubu, deneme yayını yapmak için hazırlıklara girişir. Bu yayın, ertesi gün Tevhid-i Efkâr gazetesinde şöyle yer alır:
“Şehrimizde Telsiz Telefon Tecrübeleri… Dün Darülmuallim’in konferans salonunda bir nutuk, ney ile çalınan bir zeybek şarkısı terennümatı, Darülfünun’dan vazıh bir surette dinlenebilmiştir. Mamafih konser namesi arasında limanımızdaki sefainin telsiz telgraf muhaberatı dahi karışmaktaydı.”
Cumhuriyet bu alanda da geri durmaz ve 1925 yılında “Telsiz Tesisi Hakkında Kanun” çıkarılarak, ülke genelinde bir telsiz şebekesi kurulması öngörülür.
1926’da tüm dünyada 123 radyo istasyonu vardır ve toplam verici güçleri 116 KW’tır. Ankara ve İstanbul da kurulacak iki istasyonun verici güçleri 20 ve 250 KW’tır. Dünyadaki en gülcü vericiler olarak kurulacak istasyonların Avrupa’nın her yerinden dinleneceği tahmin edilerek, radyo yayınlarının Türkçe’nin yanı sıra, Fransızca ve Almanca da yapılması planlanır.
Kaynaklar
- Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri, AKDTYK.
- Pars Tuğlacı, Çağdaş Türkiye I-II, Cem Yayınevi.
- Afet İnan, Atatürk hakkında Hatıralar ve Belgeler, İş Bankası Yayınları.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder