Seferberlik Kanunu
5 Mart 1928 tarihinde Meclis’te kabul edilen Seferberlik Kanunu’nun amacı, devletin tüm güç ve kaynaklarını barış halinden seferberlik ve savaş haline süratle ve etkin bir şekilde geçirmek suretiyle, barıştan itibaren seferberlik ve savaş hükümlerinin uygulanma esaslarına ilişkin yükümlülükleri belirlemektedir. Seferberlik, devletin tüm güç ve kaynaklarının, başta askeri güç olmak üzere, savaşın ihtiyaçlarını karşılayacak şekilde hazırlanması, toplanması, tertiplenmesi ve kullanılmasına ilişkin bütün faaliyetlerin uygulandığı; hak ve hürriyetlerin kanunlarla kısmen veya tamamen sınırlandırıldığı haldir. Seferberlik Kanunu, seferberlik ve savaş halini, barış döneminden itibaren yapılacak hazırlık ve teşkilatlanmayı, kamu ve özel kurum ve kuruluşlar ile gerçek kişilerin görev, yetki ve sorumluluklarını, bunların sahip olduğu her türlü mal ve hizmet yükümlülüklerini kapsamaktadır.
55 yıl yürürlükte kalan bu kanun, 4 Kasım 1983 tarihinde yenilenmiştir. Yeni yasanın 10. maddesinde genel ve kısmi seferberliğin nasıl ilan edileceği şöyle belirtilmiştir:
Savaşı gerektirecek bir durumun baş göstermesi, ayaklanma olması veya vatan veya Cumhuriyet’e karşı kuvvetli ve eylemli bir kalkışmanın veya ülkenin ve milletin bölünmezliğini içten ve dıştan tehlikeye düşünen davranışların ortaya çıkması hallerinde. Cumhurbaşkanı’nın başkanlığında toplanan Bakanlar Kurulu, milli Güvenlik Kurulu’nun da görüşünü aldıktan sonra genel veya kısmi seferberlik ilanına karar verir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder